Claudia omschrijft zichzelf als ‘iemand met vele gezichten’. “Ik schrijf heel graag, maar ik heb ook altijd met dieren gewerkt en momenteel werk ik als coach en als praktijkbegeleider. O ja, en ik heb tussen het schrijven door nog een huis verbouwd en meerdere opleidingen gevolgd.” Ze lacht.

Met al die verschillende passies is het niet gek dat het schrijven van ‘Een leven op wielen’ – ruim 480 pagina’s dik – even duurde. “Ik ben er in totaal vijftien jaar mee bezig geweest. Het idee voor het verhaal is denk ik ontstaan door een combinatie van mijn paardrijdachtergrond en een oom die een hersenbloeding kreeg. Ik dacht: hoe zou het zijn als je van de ene op de andere dag in een rolstoel terecht komt en niet meer kunt doen wat je het allerliefste deed? Daarnaast zag ik bij de revalidatie van mijn oom hoeveel impact zo’n gebeurtenis op iedereen om je heen heeft. Het is niet alleen een vreselijke overgang voor de betrokkene zelf.”